Touche - Part One

Najsłabszy album, choć i ja potrafię tu coś znaleźć dla siebie, jedynie te szybkie nagrania mnie biorą, płyta jest jak dla mnie za mało Bohlenowa, a za bardzo boysbandowa... na siłę robiona pod modne wtedy trendy. A wam jak się podoba?

Pisałem to 7 lat jedynie pobieżnie słuchając nagrań. Dziś mam całkiem inne odczucia. Dokładną recenzję napisze w jakieś wolnej chwili ale z nagrań napisanych przez Dietera praktycznie wszystkie są dobre, odstają te pisane przez Karima i braci Frey.

Moje ulubione nagrania to "I Can't Get No Sleep", "I Want You Back, I Want Your Heart". Trzeci singiel: "I'll Give You My Heart" już nieco słabszy od tych dwóch. Na uwagę zasługuje tu także wiekszość innych nagrań w tym dynamiczne "Are You Ready", "Can't Forget You" czy "Don't Give It Up" oraz spokojniejsze typu "Promise To Believe" oraz "Love Is..."

Ogólnie niezła całkiem płyta. Z pewnością wyżej stoi muzycznie od "Hera I Am". Obok niej w tym czasie było także niezłe "Please Let Me Know" z Erikiem Singletonem Rok 1997 to gasnąca już popularność Blue System więc Dieter Bohlen próbował stworzyć coś by dopasować się do trzendów bo wiedział że kontynuując Blue System skazany jest na porażkę ii wypadnięcie z rynku. Niestety te dwa projekty - mimo że nie były wielką klapą - także jakoś nie chcwyciły stad Dieter wpadł na ciekawszy pomysł w 1998 roku. Wink