Dzień matki

Tak, niepotrzebnie zadałam to pytanie jakie ciacho, bo napisałeś o tym wcześniej a ja nie doczytałam. Mama piekła różne ciasta, zawsze tak ładnie pachniało. Ze jej się chciało, ale gotowanie sprawiało jej radość, tacie też. Zawsze nam coś pod nos pysznego poddtykali. Od tego są rodzice. Szkoda że ich już nie ma, ja teraz idę odgrzać to co zrobiłam. Very Happy

A czasem mi fajne żeczy wychodzą , lubię experymentować i sporo przypraw.

Wysłany: Nie 17:06, 03 Mar 2019

Fajnie ze masz tą mamę i tatę, po odejściu mojej jakoś prawie wszystko dla mnie sens straciło. Ale się zbieram powoli. Mówisz że z mamą na basen widzisz tak jak piszesz przez net to ja nie mogę mieć pewności że akurat z mamą an nie z koleżanką. Nawet jeśli to czemu mam Ci odbierać radość z czyjegoś towarzystwa. To skomplikowane Prawda jest taka że między ludzmi odżywasz, łapiesz chęci i energię.

Wysłany: Pon 9:57, 04 Mar 2019

No przede wszystkim mogę sobie do nich zadzwonić. A z mama teraz do aquaparku się wybieram bo potrzebuję teraz odnowy biologicznej.

Wysłany: Pon 18:26, 04 Mar 2019

Ok, ja to, na wieczór w necie lubię, w dzień mam potrzebę rozruszania kości bo sztywnieją tak przy kompie. Ty sobie zawsze w pracy rozruszasz, a jedno miejsce z którym miałeś ostnio problem a kości nie zawiera rozruszasz sobie pewnie niebawem na wycieczce. Laughing

Wysłany: Śro 20:28, 06 Mar 2019

Idź na dzień matki jej zrobić porządek, moja mama zabiera się z tatą autem co roku o tej porze na cmentarz, już w tym roku tam byli, oboje rodzice po obu stronach są w jednej mogile pochowani tylko w odwrotnych kolejnościach i na dwóch różnych cmentarzach, co ciekawe rodzice tylko jeden cmentarz uznają: tam gdzie leżą rodzice matki. Tam też jest mama dziadka ze strony mamy, bo cała reszta w Poznaniu. Co ciekawe jej mąż też w Poznaniu w takim rodzinnym grobie. To byli niezwykle bogaci ziemianie, kułacy stąd mieli własne mauzoleum rodzinne tam jeden syn jest. drugi (dziadek) jest tu i jego mama też, także troszkę dziwne że w Poznaniu jest mąż bez swojej żony i syna drugiego.

Wysłany: Czw 17:56, 07 Mar 2019

Nie nie pójdę bo bym się załamała na kolejny miesiąc. Mama mi to chyba wybaczą z tatą. Wujek mieszka tuż przy cmentarzu, ciocia też . Oni zawsze dbają o groby. Ja bardzo zle znoszę chodzenie tam, mam nadzieje że mama , z tatą to zrozumieją. Codziennie o nich myślę. Właściwie co chwila jeszcze, mam nadzieję że czas odgoni mnie od wspomnień które mnie strasznie przytłaczają.

Wysłany: Czw 18:31, 07 Mar 2019

O Ciebie ok? Ja mam mało impulsów, tu możesz odpisać czy cały jesteś bo ja się bez picu martwię, nie lubię jak gdzieś jeżdzisz. Tu za darmo.
Nigdy nie lubiłam jak Patryk jeżdził na jakieś wycieczki, nawet przestłam go na zimę ściągać bo busem i 8 h a oblodzenia wtedy. Poprostu się odezwij, nawet jak sie teraz świetnie bawisz i nie masz do tego głowy, będę miała spokojny wieczór.

Wysłany: Sob 16:17, 09 Mar 2019

U mnie ok ale mama i cała rodzina się denerwowali że nie ma kontaktu...

Wysłany: Sob 16:44, 09 Mar 2019

To oni teżnie mieli z Tobą kontaktu? Cos kręcisz przyznaj się że nie chciało Ci sie odpisywac. Sonia mówiła ze koło 17 zalogowałeś się na Whats Up a stamtąd masz bezplatne rozmowy głosowe przez net. Można się domyślić komu relacjonowałeś podróż i napewnno nie tylko rodzinie.
A do Ciebie doszed wogóle sms?

Wysłany: Sob 17:21, 09 Mar 2019

Tak szczerze to nikt nie miał, bo whatsapp masz jak masz neta a ja miałem przebłysk neta na dwie minuty i tyle. Mama się bardzo denerwowała tym.

W tamtym roku wkwietniu dowiedziałam się że mama to ma, a ledwo się wiosna zaczeła myslałam że będzie cudowna bo tak na nią czekałam,.Nie zapomnę jak bardzo cierpiałam nie było chwili bym o niej nie myślała, było mi tak przykro, co dzień z nią gadałam albo przez tel albo FB. Starałam się ją na duchu podnieść choć sama załamkę dostałam. Biedaczka zmarła w lipcu, początek wakacji i cały mój świat się do góry nogami przewrocił.
Dopiero za 3 miechy rok minie, to mało czasu by się zdążyć pogodzić z odejściem osoby która była przy Tobie przez całe życie.
Alee obrze że to forum było, bo odciągało moją uwagę choć na krutkie momenty. Do dziś nie ma właściwie chwili bym o niej nie myślała gdy odchodzę od kompa. Za dużo pamiątek tu po niej Crying or Very sad

Ale teraz się postaram zająć czymś wesołym, mama do końca śledziła aferę Amber Gold, mówiłam jej by zajeła się czymś co sprawia pasje bo myślenie o chorobie i tak nic nie zmieni.

Dzieki temu forum nie myślałam tylko o mamie, ostatnio wiele o Wrocławiu ale akurat nie o mamie która tam mieszkała Wink

OMG udostępniłam właśnie album z kotami i zaraz usunełam z osi czasu bo mam tam zaznacznik że jestem z moją mamą , ona lajkowała. I to mnie właśnie rozpierdala, że ona jest wszędzie. I zamiast cieszyć się rzeczywistością cały czas smuci mnie przeszłość gdy wszędzie natykam się na jej ślady. Ale nic zaraz idę sprzątać by nie myśleć o pierdolcach. Tylko sprzątając też wszędzie nasze wspólne rzeczy. Ale dziś ładny dzień, wstałam dość wcześnie ale dumałam przy kawie od czego zacząć, energię zaraz złapię

To już niedługo a wcześnie w dzień zwycięstwa, mamine urodziny muszę znowu sprostać!

I Ty w końcu u nich nocujesz czy u siebie? Wczoraj naprawdę było mi miło że tyle napisałeś, wieczorem się nie odzywasz więc myślę że na innej lini. Tak było prawda? Bądz szczery będzie ok.
A ja choć miły gość przyszedł, choć z początku nie było mi na rękę bo przez FB sobie gadałam z rodziną i znajomymi, to potem z nim fajną gadkę podłapałam, ale koło 24 chyba powiedziałam by już poszedł do drugiego pokoju bo obiecałam że Ci odpisze. A potem mogłam się tylko domyślać co mogłeś robić, więc lepiej sam mi to napisz.